Margherita Lucia Szewczyk

Margherita Lucia Szewczyk

(1828-1905)

Beatificazione:

- 09 giugno 2013

- Papa  Francesco

Ricorrenza:

- 5 giugno

Religiosa, fondatrice della Congregazione delle Figlie della Beata Maria Vergine Addolorata, nella sua vita scelse di occuparsi dei bambini negli orfanotrofi, degli anziani nei ricoveri e dei malati negli ospedali

  • Biografia
  • LITTERAE APOSTOLICAE
Conosciuta come la “madre dei poveri e degli orfani”

 

Łucja Szewczyk nacque nel 1828 in una famiglia profondamente credente, a Szepetówka, nella regione di Wołyń. Rimasta orfana dei genitori fu allevata dalla sorellastra sposata.

Ricevette una buona formazione umana e cristiana, e a vent’anni fece la professione nel Terz ’ordine francescano e i voti religiosi privati. Non poté realizzare la vocazione alla vita consacrata per la situazione politica e religiosa allora molto difficile: la Chiesa era perseguitata, gli ordini religiosi erano stati soppressi.

Nel 1870 intraprese un pellegrinaggio in Terra Santa, dove si fermò circa tre anni e, come volontaria, servì i pellegrini poveri e malati nell’ospedale di San Giuseppe a Gerusalemme. Lì maturò la decisione di donare tutta la propria vita a Dio e di dedicarsi al servizio degli ultimi. A Loreto, poi, rinnovò il proposito. Dopo aver lasciato la sua terra di origine si stabilì a Zakroczym (Varsavia), anch’essa sotto l’occupazione russa, dedicandosi con grande amore alla cura delle anziane povere e ammalate, sotto la guida spirituale del beato Onorato Koźmiński. Nelle sue mani emise la professione religiosa e il voto di misericordia, ricevendo il nome religioso di Maria Margherita.

Nonostante gli ostacoli posti dalle autorità zariste, il suo esempio venne seguito da altre persone con le quali, nel 1881, sempre con l’aiuto del beato Onorato, diede origine a una congregazione in clandestinità, denominata Sorelle dei poveri. Lo scopo principale era portare aiuto spirituale e materiale ai più bisognosi, e andre incontro alle loro necessità con il lavoro delle proprie mani, secondo il motto: «Tutto per Gesù attraverso il Cuore Addolorato di Maria».

Dopo dieci anni di attività clandestina, Margherita Lucia con alcune suore si trasferì in Galizia, territorio allora sotto il Governo austriaco che concedeva una certa libertà religiosa.

Successivamente ad Hałcnów, nella diocesi di Cracovia, fondò una casa religiosa ove svolse attività caritativa e apostolica. Qui il 14 agosto del 1891, dalle mani del cardinale di Cracovia Albino Dunajewski, le suore ricevettero l’abito religioso con la facoltà d’indossarlo in pubblico e la congregazione prese il nome di Figlie della Beata Maria Vergine Addolorata – Suore Serafiche. Ad Oświęcim, poi, costruì un ampio convento e una chiesa intitolata a Maria Vergine Addolorata.

Nominata superiora dal beato Onorato nel 1881, madre Margherita Lucia per oltre 20 anni guidò la congregazione. Nonostante le molteplici attività, metteva sempre al primo posto la vita spirituale, lasciando una mirabile testimonianza di come sia possibile la sintesi tra contemplazione e azione, tra preghiera e donazione di sé nella carità.

L’Eucaristia fu il centro e la fonte del suo zelo apostolico, del fervore per la gloria di Dio e dell’amore serafico. Davanti al tabernacolo attingeva la forza per superare le difficoltà che incontrava, conservando l’ottimismo e la pace interiore in ogni situazione. Brilla così la sua massima: «Che Dio sia in tutto benedetto e lodato».

Nutrì profonda devozione per la Vergine Addolorata, che scelse come Patrona e modello per realizzare il carisma della congregazione, che le sue suore continuano a incarnare da più di 130 anni, non soltanto in Polonia, ma anche in altri Paesi: Svezia, Francia, Italia, Stati Uniti d’America, Ucraina e Bielorussia. Con dedizione, a costo persino talvolta della vita, servono coloro che hanno maggiormente bisogno: i poveri, gli anziani, gli ammalati, i disabili e i bambini.

All’inizio del 1904, madre Margherita Lucia per le sue precarie condizioni di salute e l’età avanzata, su consiglio del beato Onorato presentò al cardinale di Cracovia Jan Puzyna le dimissioni dall’incarico di superiora generale. Gli ultimi mesi di vita li trascorse nella casa religiosa di Nieszawa, passando lunghe ore in preghiera. Lì morì il 5 giugno 1905.

Benedetto XVI ne riconobbe l’eroicità delle virtù il 19 dicembre 2011.

FRANCISCUS PP.

LITTERAE APOSTOLICAE

VENERABILI SERVAE DEI MARGARITAE LUCIAE SZEWCZYK
FUNDATRICI CONGREGATIONIS FILIARUM BEATAE VIRGINIS MARIAE PERDOLENTIS BEATORUM HONORES DECERNUNTUR*

 

Ad perpetuam rei memoriam. — « Tu vero permane in his, quae didicisti et credita sunt tibi, sciens a quibus didiceris, et quia ab infantia Sacras Litteras nosti, quae te possunt instruere ad salutem per fidem, quae est in Christo Iesu » (2 Tim 3, 14-15).

Apostolus Paulus his verbis plene spiritalem nuntium illuminat quem Serva Dei Margarita Lucia Szewczyk sua in vita significavit, solide in fide tempore etiam doloris et persecutionis roborata.

Serva Dei anno MDCCCXXVIII in loco vulgo Szepetówka, in regione Volhiniae, quae hodie in Ucraina invenitur, est nata, in terra videlicet quae tunc ad Imperium Russiae pertinebat quaeque tamen potissimum a Polonis incolebatur. Insurrectiones Polonorum adversus Russorum regimen illis annis atrocem provocaverunt Russiae auctoritatum politicarum reactionem adversus catholicos Polonos, quorum omnes libertatis etiam religiosae conatus reprimebant. Monasteria exstinguebantur, bona confiscabantur et multi in exsilium expulsi sunt vel in Sibiriam deportati; tum personae consecratae tum fideles laici ne cultum exercerent omni modo impediebantur. Serva Dei quae a iuventute vocationem ad vitam consecratam sentiebat, ob perdifficilem condicionem politicam et religiosam hoc ardens desiderium perficere non potuit.

Margarita Lucia adhuc puellula parentibus est orbata; hanc ob rationem germana soror eam educavit. Anno MDCCCXLVIII Tertio Ordini Franciscali nomen dedit atque privata vota religiosa nuncupavit. Magna cum humilitate et abnegatione actionem coepit apostolatus absconditi pro indigentioribus. Annis MDCCCLXX-MDCCCLXXIII peregrinationem in Terram Sanctam fecit, in qua pauperes et aegrotantes curavit. Varsaviae deinde vixit, quae a Russis occupabatur, actuositatem caritativam studiose sequens in qua eminebat.

Anno MDCCCLXXVII in oppido vulgo Zakroczym (prope Varsaviam) beatum noverat capuccinum Honoratum Koz´min´ski qui eius moderator spiritalis factus est cuique sua desideria quoad vitam religiosam aperuit et indefensioribus sine ulla condicione deditionem. Eo adhortante, ab anno MDCCCLXXX Serva Dei in Zakroczym incoluit, ubi congregare anus pauperes et aegrotantes coepit, de quibus magno cum amore sollicita erat. Caute valde agere debebat ne suspiciones regiminis Russiae suscitaret, sed eius exemplar confestim primae sociae, eius ardore et plena deditione attractae, statim sequi coeperunt et imitari. Hoc modo, beato Honorato semper iuvante, Serva Dei die VIII mensis Aprilis anno MDCCCLXXXI, etiamsi secreto, originem dedit novae Congregationi, « Sorores Pauperum » appellatae, quae postea definitivum nomen sumpsit: « Congregatio Filiarum Beatae Virginis Mariae Perdolentis – v.d. Serafìtki ».

Deinde Serva Dei in Galiciam se contulit, quae tunc in dominatione inveniebatur Habsburgensi, ubi maiore potuit religiosa gaudere libertate. Anno MDCCCXCI in loco vulgo dicto Hałcnów, dioecesis Cracoviensis, Domum fundavit pro formandis puellis postulantibus ut Institutum ingrederentur, cuius proposita annorum decursu auxit, videlicet: infantibus in orphanotrophiis assistere, populares scholas gerere, senes et aegrotos in valetudinariis curare.

Illis annis tamen regimen vexationem in religionem prosequebatur, quam ob rem novitiatus in Czestochoviam est translatus; domus autem Varsaviae et in Zakroczym clausae sunt. Domus mater, simul cum novitiatu pro tota Congregatione, Osvencini est collocata.

Serva Dei alta quaesitione spirituali sustentabatur et confirmabatur, contemplatione nutrita Virginis Perdolentis et exercitatione heroicum in modum virtutum, quibus crescentes difficultates cum serenitate aequoque animo obveniebat. Constans oratio, meditatione Passionis Christi illuminata, atque eucharisticus fervor in ea istam caritatis flammam alebant quae manifestabatur in eius infatigabili actione cotidiana.

Primo in capitulo, anno MCMI, quamvis aetate provecta, iterum Moderatrix Generalis est electa. Tribus tamen transactis annis, valetudinis ob incertas condiciones, sese abdicavit, humilis manens, oboediens et magnanima etiam in obeundis difficultatibus quae sunt ortae.

Postremum vitae tempus domi in Nieszawa vixit, progrediente caecitate afflicta, at simul usque fortius augescente roborata voluntati Dei adhaesione, cui die V mensis Iunii anno MCMV serene animum reddidit.

Ob sanctitatis famam, apud Curiam Cracoviensem Inquisitio dioecesana est peracta. In Sessione Ordinaria Patres Cardinales et Episcopi edixerunt Servam Dei heroico modo virtutes excoluisse. Quam sententiam Summus Pontifex Benedictus XVI die XIX mensis Decembris anno MMXI adprobavit. Idem Pontifex die XX mensis Decembris anno MMXII miraculum agnovit a Deo, Serva Dei intercedente, adimpletum. Decrevit tandem ut Beatificationis ritus die IX mensis Iunii anno MMXIII Cracoviae perageretur.

Hodie igitur Cracoviae de mandato Nostro Venerabilis Frater Noster Angelus S.R.E. Cardinalis Amato, S.D.B., Congregationis de Causis Sanctorum Praefectus, textum Litterarum Apostolicarum legit, quibus Nos in Beatorum numerum Venerabilem Servam Dei Margaritam Luciam Szewczyk adscribimus:

Nos, vota Fratris Nostri Stanislai S.R.E. Cardinalis Dziwisz, Archiepiscopi Metropolitae Cracoviensis, necnon plurimorum aliorum Fratrum in Episcopatu multorumque christifidelium explentes, de Congregationis de Causis Sanctorum consulto, auctoritate Nostra Apostolica facultatem facimus ut Venerabiles Servae Dei Sophia Maciejowska-Czeska, Fundatrix Congregationis Virginum a Praesentatione Beatae Mariae Virginis, peculiariter educationi puellarum indigentium dedita, ac Margarita Lucia Szewczyk, Fundatrix Congregationis Filiarum Beatae Virginis Mariae Perdolentis, quae aegrotantium et seniorum assistentiae se dicavit, Beatarum nomine in posterum appellentur, earumque festum, nempe Sophiae Maciejowska-Czeska die decima quinta Maii et Margaritae Luciae Szewczyk die quinta Iunii in locis et modis iure statutis quotannis celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti.

Quae autem his Litteris decrevimus, nunc et in posterum rata et firma esse volumus, contrariis quibuslibet rebus minime obstantibus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die IX mensis Iunii, anno Domini MMXIII, Pontificatus Nostri primo.

 

De mandato Summi Pontificis
loco Secretarii Status

PETRUS PAROLIN
Archiepiscopus tit. Aquipendiensis