Causa in corso
Giovanna Maria Battista Solimani (al secolo: Maria Antonia Felicia)
- Venerabile Serva di Dio -

Giovanna Maria Battista Solimani (al secolo: Maria Antonia Felicia)

(1688 - 1758)

Venerabilità:

- 28 novembre 2019

- Papa  Francesco

Monaca, Fondatrice delle Monache Romite di San Giovanni Battista e dei Missionari di San Giovanni Battista; si distinse per fortezza, prudenza e perseveranza, soprattutto nei periodi complessi delle fondazioni. La sua spiritualità cristocentrica era segnata dal desiderio di immedesimarsi nella Passione di Cristo in una dimensione espiatrice

  • Biografia
  • Decreto sulle Virtù
I doni mistici, testimoniati dalle consorelle, furono oggetto di attenzione già durante la sua vita

 

    La Venerabile Serva di Dio Giovanna Maria Battista Solimani (al secolo: Maria Antonia Felicia) nacque a Genova (Italia) il 12 maggio 1688, da una numerosa famiglia in cui ricevette una solida formazione cristiana. Fin da ragazza si dedicò con impegno alla catechesi e al servizio dei poveri e dei malati. Varie spiritualità contribuirono a formare la sua personalità: quella francescana, grazie ai contatti con le Clarisse di Albaro e alla conoscenza del cappuccino padre Atanasio da Voltri, uomo austero ed esperto nella direzione delle anime; quella carmelitana, per la presenza in parrocchia della Confraternita di Nostra Signora del Carmine. Per quanto riguarda invece il metodo di orazione, lo mutuò dagli scritti di San Francesco di Sales, come si evince dalle Regole delle Romite di San Giovanni Battista, stampate in Genova nel 1769.

    Devota di San Giovanni Battista, sentiva il santo come ideale perfetto di vita monastica e come colui che ha avuto la vocazione di preparare la via al Messia. Dalla figura del Battista, colse e unì tre aspetti: l’esperienza eremitica nel deserto; lo stile di vita austero e penitenziale; la missione di annunciare e preparare la venuta di Cristo. Fu sotto questa luce che ella vide la fondazione delle Monache Romite di San Giovanni Battista e dei Missionari di San Giovanni Battista.

    Nel 1730, con l’aiuto di Don Domenico Francesco Olivieri, parroco di Santa Croce a Moneglia, aprì il primo monastero di Romite di San Giovanni Battista, le quali univano alla vita contemplativa l’attività di servizio per i bambini e la visita a domicilio agli ammalati. Nel 1746 l’Arcivescovo di Genova Giuseppe Maria Saporiti diede l’abito alle prime dodici romite e, l’anno seguente, le ammise alla professione perpetua.

    Sempre con il sostegno di Don Olivieri, fondò la Congregazione dei Missionari di San Giovanni Battista, comunità che ottenne l’approvazione pontificia il 22 settembre 1755. La nuova Congregazione si distinse per le missioni in Bulgaria, nel Caucaso e in Cina, mettendosi pienamente a disposizione di Propaganda Fide.

    Morì l’8 aprile 1758 a Genova (Italia).

    Mentre la Congregazione delle Romite sopravvisse alla soppressione degli Ordini Religiosi voluta da Napoleone, quella dei Romiti invece si estinse.

    La Venerabile Serva di Dio si distinse per fortezza, prudenza e perseveranza, soprattutto nei periodi complessi delle fondazioni. La sua spiritualità cristocentrica era segnata dal desiderio di immedesimarsi nella Passione di Cristo in una dimensione espiatrice. Ebbe doti organizzative, capacità di entrare in relazione in modo semplice e schietto, quindi di coinvolgere altre persone in quelli che erano i suoi ideali di vita consacrata e cristiana.

    I doni mistici, testimoniati dalle consorelle, furono oggetto di attenzione già durante la sua vita. La loro autenticità sembra emergere sia dalla volontà di nascondimento della Solimani, sia dall’equilibrio interiore che le consentì di orientarsi con discernimento, riuscendo a realizzare i progetti che il Signore le aveva affidato.

 

IANUENSIS

 

BEATIFICATIONIS  et  CANONIZATIONIS

Servae  Dei

IOANNAE  MARIAE  BAPTISTAE  SOLIMANI

(in saeculo: Mariae  Antoniae  Felicis)

Fundatricis

Monialium  Eremitarum  et  Sacerdotum  Missionariorum Congregationis  Sancti  Ioannis  Baptistae  Praecursoris

 

(1688-1758)

_____________________

DECRETUM  SUPER  VIRTUTIBUS

 

 

    «In diebus autem illis venit Ioannes Baptista praedicans in deserto Iudaeae. (…) Hic est qui dictus est per Isaiam prophetam di­centem: “Vox clamantis in deserto: Parate viam Domini”» (Mt 3,1.3).

 

    Serva Dei Ioanna Maria Baptista Solimani (in saeculo: Maria Antonia Felix) Sanctum Praecursorem est penitus admirata: in deserto paenitentem et simul adventum Christi nuntiantem, eum ipsum monialis vitae apostolatusque auctorem habuit. Consecra­tionis atque fundationis charismatibus illustrata, praeclaris spiritualibus donis exornata necnon virtutum consiliorumque evangelicorum perfectionem continenter quaerens, Christo Sponso obviam sicut prudens virgo ivit.

    Serva Dei Genuae, intra fines Sancti Martini ad Albarium paroeciae, die 12 mensis Maii anno 1688 nata est. Nomine Mariae Antoniae Felicis est baptizata. Iam a iuventute ad precationem proclivem ac ad Sanctum Ioannem Baptistam, civitatis quidem Genuensis patronum, devotam esse se precipue ostendit. Sui ipsius oblationis ut peccata expiarentur et peccatores ad Deum reverterentur cupida, spiritualitatem suam tali modo notavit. Quinto decimo aetatis anno castitatis votum privatim professa est. Maximam anni partem apud patruum, sacerdotem et ecclesiae Sanctae Mariae v.d. della Castagna in Quarto Genuensi rectorem, exigebat. Catechismum docebat, pauperibus aegrotisque ministrabat in quibus Dominum agnoscebat, puellas ut ad fidei vitam instrueret et acu pingere canereque doceret congregabat. Anno 1730 Moniales Eremitas Sancti Ioannis Baptistae fundavit quae, Moneliae habitantes in una a quodam benefactore suppeditata domo, strictam clausuram vivebant, disciplinam silentii servabant et solis donationibus sustinebantur. Aliquot post annos Congregatio Genuam migravit. Serva Dei Summum Pontificem Benedictum XIV ut Regulam adprobaret petivit et ter in duobus annis Romae cum eo ipso coram collocuta est. Nomine Ioannae Mariae Baptistae sumpto, die 5 mensis Augusti anno 1747 solemnem professionem emisit. Infidelium atque hereticorum conversionis desiderio inflammata, Congregationem Sacerdotum Saecularium Missionariorum Sancti Ioannis Baptistae Praecursoris quoque una cum sacerdote Dominico Francisco Olivieri fundavit.

    Congregationem ducens, cuius Abbatissa electa est, matrem et magistram sapientiae prudentiaeque se esse ostendit. Magna humilitate perfecit omnia et paenitentiae reparationisque operibus semper fidelis fuit. Coram Deo oratione continenter vixit et Pas­sionis Domini meditatione spiritualitatem suam colebat. Peculiarem devotionem erga Eucharistiam necnon filialem devotionem in Virginem Mariam habebat. Extremorum vitae mensium dolores accepit ut purificaretur et ad Domini pararetur occursum. Animam die 8 mensis Aprilis anno 1758 Deo reddidit. Communitate anno 1924 ad Genuensem vicum v.d. Sturla tralata, fundatricis exuviae in novo monasterio illic custodiuntur.

    Sanctitatis fama, paucis annis ab obitu eius decursis, Processus Informativus ac duo Processus Apostolici saeculo XVIII celebrati sunt, cuius validitas ab hac Congregatione de Causis Sanctorum recognita est. Duo circiter post saecula, iuxta Curia ecclesiasticam Ianuensem a die 25 mensis Iunii anno 2002 ad diem 8 mensis Aprilis anno 2008 Inquisitio dioecesana super continua­tione famae sanctitatis et signorum Servae Dei habita est, quam haec Congregatio de Causis Sanctorum de iure validam esse decrevit die 19 mensis Ianuarii 2012. Positione confecta atque Consultorum Historicorum iudicio subiecta, consuetas secundum normas disceptatum est an Serva Dei christianas virtutes heroico in modo exercuisset. Congressus Peculiaris Consultorum Theolo­gorum die 19 mensis Februarii anno 2019 responsum adfirmativum protulit. Patres Cardinales et Episcopi, Ordinaria in Sessione diei 5 mensis Novembris anno 2019 congregati, me ipso Angelo Cardinali Becciu praesidente, Servam Dei virtutes theologales, cardinales iisque adnexas excoluisse professi sunt.

    Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Francisco per subscriptum Cardinalem Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua, vota huius Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, hodierno die declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum in Deum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Temperantia et Fortitudine iisque adnexis in gradu heroico Servae Dei Ioannae Mariae Baptistae Solimani (in saeculo: Mariae Antoniae Felicis), Fundatricis Monialium Eremitarum et Sacerdotum Missionariorum Congregationis Sancti Ioannis Baptistae Praecursoris, in casu et ad effectum de quo agitur.

 

    Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congre­gationis de Causis Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit.

 

    Datum Romae, die 28 mensis Novembris a.D. 2019.

 

Angelus Card. Becciu

Praefectus

 

                                            + Marcellus Bartolucci

                                            Archiep. tit. Mevaniensis

                                                a Secretis